Dobra
trasa

Wpadnij z nami
do sąsiadów

RU PL CZ
Gryf poleca

Echa dawnego kurortu słyszalne w Bramie Gór Opawskich.

Trasa Rudé armády

Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev. Jsem toulavý Gryf, napůl polský orel, napůl český lev.

Ciche i senne – Głuchołazy

Miejsca bliskie sercu

Plac Basztowy 4a, 48-340 Głuchołazy, Województwo Opolskie

Centrum Informacji Turystycznej:
http://www.glucholazy.pl

Głuchołazy to 15-tysięczne miasto położone na południowym krańcu województwa opolskiego tuż przy granicy z Republiką Czeską, u podnóża Gór Opawskich, w dogodnym punkcie krzyżowania się szlaków turystycznych. Nie zostało zniszczone podczas II wojny światowej, dlatego zachowały się w nim ślady 8 wieków historii: resztki murów obronnych i baszty z XV-XVI w., wczesnogotycki (1250 r.) portal kościoła św. Wawrzyńca, pozostałości po sztolniach złota, duży (ok. 1 ha) rynek z zabudową z 1. połowy XIX w., spora część zdrojowa przypominająca czasy świetności miasta, które w latach 70. XIX w. zyskało status uzdrowiska (Bad Ziegenhals).

Historia

Lokacja miasta miała miejsce w 1. połowie XIII w. Ponieważ było ono małą twierdzą graniczną, a znane było m.in. jako miejsce wydobywania złota, przechodziło z rąk do rąk, było niszczone podczas wojen husyckich, najazdu króla Węgier Macieja Korwina, wojny trzydziestoletniej. Od 1741 miasto przeszło pod panowanie Prus.

Szeroko znane stało się dopiero w połowie XIX w., kiedy wzorem niedalekiego Jesenika (Bad Gräfenberg) zaczęto i w Ziegehhals rozwijać wodolecznictwo – początkowo metodą Vincenza Priessnitza, następnie także Sebastiana Kneippa. Niezwykłe walory klimatyczne i krajobrazowe sprawiły, że w mieście w krótkim czasie powstało ok. 20 zakładów wodoleczniczych, domów wczasowych, a także sanatoriów (w tym przeciwgruźliczych), a także park zdrojowy (Kurpark), w którym pod koniec lat 30. XX w. zbudowano kompleks basenów kąpielowych pod otwartym niebem. Świadectwem popularności uzdrowiska były liczne pocztówki z przełomu XIX i XX w., które przypomniano w dwóch albumach wydanych w latach 2009 i 2011.

Głuchołazy są miastem leżącym na uboczu, trochę zaniedbanym, cichym, sennym i, chociaż odbywają się tu letnie kursy muzyczne i plenery malarskie, nieco zapomnianym. Jest to miasto mojego dzieciństwa, dlatego chciałbym, by jak najwięcej ludzi odkryło jego urok, niezwykłe widoki części zdrojowej, Górę Parkową i zachowany dawny układ architektoniczny.

Wojciech

Współczesność

Już w r. 1944 niemiecka ludność miasta zaczęła się ewakuować w głąb Rzeszy, pozostali Niemcy zostali w r. 1945 wysiedleni, a na ich miejsce osiedlano ludność Polską z kresów i centrum Polski. W poniemieckich sanatoriach kontynuowano leczenie i rehabilitację chorych, ale socjalistyczna nacjonalizacja tych zakładów nie sprzyjała ich rozwojowi i część z nich popadła w ruinę. Miasto niszczyły także częste powodzie, z których zwłaszcza dwie, w latach 1903 i 1997, zadały Głuchołazom prawdziwy cios (powódź z r. 1997 zniszczyła park zdrojowy i najpiękniej położony w Polsce otwarty kompleks basenów). Brak środków finansowych i bezmyślność ludzka dopełniły dzieła zniszczenia.

Dopiero pomoc finansowa Unii Europejskiej sprawiła, że Głuchołazy zaczęły się w latach 2000. dźwigać z upadku. W roku 2009 we współpracy z Towarzystwem Vinzenza Priessnitza w Jeseniku częściowo zrekonstruowano park zdrojowy (bez basenów), odnowiono także wielkie sanatorium „Ferdinandsbad” – dziś ośrodek rehabilitacyjno-wypoczynkowy „Skowronek” (własność Caritas Diecezji Opolskiej) – oraz kilka domów mieszkalnych na dawnej Promenadenstrasse.

50.313056  17.374167

Multimedia

Multimedia

Kolejne miejsca na trasie